Po zgonie naszego aparatu w Neapolu i kilku dniach fotograficznej posuchy znów możemy pstrykać nową maszyną marki Sony, niestety w tej półce cenowej(100euro) jesteśmy skazani na dość ograniczone odwzorowanie kolorów.

A to najdalej na południe wysunięty kraniec kontynentalnych Włoch widziany z Sycylii

No to ruszamy w stronę Etny, drogi znów nas nie rozczarowują

Wschdonie wybrzeże Sycylii, wzdłuż Morza Jońskiego

Sycylijska sielanka

grrr.. dalej nie jadę

Koryto sycylijskiej rzeki po 5 miesiącach suszy

Pierwszy nocleg na wyspie w gaiku oliwnym

Istny Eden - Adam zrywa owoce z drzewa

Na chwile zchodzimy z rowerów i podziwiamy kanion Alcantara

Niesamowicie wyglądają efektownie wyryte przez rzekę wgłębienia w skale lawowej

Niestey to nie jedyny opuszczony dom, który spotykamy na trasie

Krótka pogawędka z napotkamy kolarzem - niespotykane na kontynencie

Zza zakrętu pojawia się Etna

I jeszcze jedna pamiątkowa fota z wulkanem

Region ten musi niezwyke wyglądac wiosną, niestety w lecie krajobraz jest półpustynny

Temperatura sięga chyba 40*

Etna w całej okazałości

Urocze stado kózek przprawia się przez ulicę

Oczywiście nie samo

Krówki chyba nie pojedzą dziś

Ależ mam muskuły...

To już jednoz ostatnich zdjęć Etny - obiecujemy

Fauna i flora Sycylii w pełnej okazałości

to już na prawdę ostatni raz Etna

Malownicze pagórki

Dziura po kuli w przydrożnym znaku

w kontraście z zielenią pól, a jeszcze bardziej z koszulką Maćka, górki robią wrażenie

śniadanie, a w tle...

Po kilku dniach przemierzania rejonów niemal bezludnych docieramy do większego miasta - Katanii

Kierujemy się w stronę Syrakuz

Za mną most Św. Łucji patronki miasta, jeden z 3 mostów prowadzących na wyspekę Ortygia

W tle ruiny świątyni Apolla

Katedra Syrakuz

W tle fort Vigliena

Jedna z wąskich uliczek Syrakuz

Z Giovannim przed jego mieszkaniem, gdzie gościł nas jedną noc - zwróćcie uwagę na tabliczkę z numerem domu

W okolicach źródła Aretuzy

To nie Aretuza. Widok z krańca wyspy Ortygia, a lądowa część miasta

W drodze do kanionu Cava Grande

było bardzo pod górę...

..ale na widoki nie można było narzekać

groty w skałach

a nawet świątynie w skałach

A oto i kanion Cava Grande di Cassibile - lekkie rozczarowanie, ponieważ aby zobaczyć go w całej okazałości trzeba było zejśc w dół po prawie pionowej ścianie

dlatego jedziemy dalej

przerwa na pizzę w mijanym miasteczku - podziwiamy kolorowe elewacje

włoskie wiadukty z rozmachem, które oszczędzają nam wiele zjazdów i podjazdów

słomkowy kolor jak zawsze dominuje, jest hiper gorąco

a oto i wiatraki z bliska

opuncje - na Sycylii służą czasem jako skutecznie ochrona posesji

Na horyzoncie jedno z licznych malowniczo położonych miasteczek

40* w cieniu, w słońcu drugie tyle

nie wiem skąd te kolory się biorą

ale robią nie samowite wrażenie

Caltagirone, które niestety ominęliśmy

a na naszej trasie znów niezwykłe krajobrazy

z dominującym kolorem słomkowym

dla jasności - to nie jest cień, ale kolor ziemii

sycylia067

Patyczak udający słomkę - jest naprawdę w tym dobry, ale i tak nie umknął sokolemu oku Maćka

Nasz nocleg na wzgórzu - niesamowite widoki

mniami - wreszcie jakieś mięsko (powiedzmy)

I tak Sycylia mówi nam dobranoc wynagradzając niemiłosierny upał dnia

Buzi na dobranoc, idziemy spać niemal przed zachodem słońca - jesteśmy wykończeni

Przemierzając efektowny pagórki kierujemy się do centrum wyspy

NIemal puste drogi wewnątrz wyspy- rowerzyści to lubią

Magda vs anguria (arbuz), czyli krajobraz jak po rzezi

...i jedziemy dalej

Efektownie poprowadzona autostrada

is really hot!

Michele - nasz wybawca, gdy po chwilach zwąpienia i wykończenia zdecydowaliśmy, że podjeżdżamy pociągiem na północ wyspy, Michele podwiózł nas pickupem na stację

nie było łatwo, ale wszystko się zmieściło i nie uszkodziło

Oto nasz dream team

Po małych perypetiach(zobacz hity wyprawy) ostatecznie jednak tego dnia zostaliśmy w Vallelunga Pratameno i udaliśmy się na Notte Bianca - czyli całonocną imprezę

A oto ojciech Michele, który ugościł nas prawdziwie po sycylijsku

Dopiero następnego dnia wyjechaliśmy do Cefalu pociagiem

Nie, nie jest to klasa bussines to zwykły wloski pociąg, nie przypomina PKP, a stawki są poodbne

Turystyczne Cefalu wygląda bardzo atrakcyjnie tuż po wyjściu z dworca - w tle masyw La Rocca

Centrum z XII-wieczną katedrą architektury normadzkiej z zabytkową mozaiką Chrystusa Pantakratora

Przerwa na relax! Tego dnia spaliśmy przyczajeni w jakimś ogrodzie niedaleko głównej drogi, gdzie niemal całą noc obszczekiwał nas pies.

Po średnio wyspanej nocy świtem ruszamy znów na dworzec, aby wrócić do Messyny i pożegnać się z Sycylią, resztę dnia spędzamy w pociągach i na promie - zmierzamy na północ by zdążyć na samolot w Mediolanie

Oglądając cudowną i pustą plażę w Paoli na terenie Kalabrii decydujemy się wysiąść i spędzić tam noc

Jesteśmy prawie sami na plaży

Schowaliśmy się za tym jakże estetycznym murkiem, pod którym ukryliśmy rowery oraz częśc sakw i tam spędziliśmy noc - jeden z bardziej szalonych pomysłów na tej wyprawie

Wcześnie rano mieliśmy pociąg do Neapolu, niestety wszystko co się wiąże z tym miastem jest syfiaste, także pociągi - zabrakło miejsca dla rowerów i zajmowały w zatłoczonym pociągu wraz z bagażami jedną "lożę", co irytowało stojących podróżnych.